Zoals elk model, heeft ook het EOQ-model grenzen waar je binnen moet blijven. Dat zijn de randvoorwaarden, waaraan moet worden voldaan om geldige uitkomsten te krijgen.
Voor toepassing van het EOQ-model gelden de volgende randvoorwaarden:
In bovenstaande lijst staat onder meer, dat er geen sprongen mogen optreden in de kostenfactoren. Het EOQ-model gaan we er van uit, dat de voorraadkosten lineair stijgen bij toename van de voorraad en dat de bestelkosten per bestelling gelijk blijven, ongeacht het aantal bestellingen. In de praktijk is dat meestal niet het geval, er zijn veel kosten die sprongsgewijs veranderen. We noemen een paar voorbeelden van sprongsgewijs verlopende kosten waar het EOQ-model geen rekening mee houdt:
Bij deze voorbeelden van sprongen in de kosten, geven we aan dat het vrijwel geen effect zal hebben op de EROQ-berekening van een artikel. Als je het EOQ-model tactisch wil gebruiken hebben die sprongen wel degelijk invloed. In zo’n geval is de handigste manier, om de berekening tweemaal te maken, eerst volgens de bestaande situatie, dus zonder de sprong, en daarna nogmaals met de nieuwe kosten na de sprong. De resultaten van de tactische toepassing van het model worden dan wellicht onderdeel van een project waarin de kosten en de voor- en nadelen van uitbereiding worden onderzocht.
De situatie is vaak complexer dan het (basis) model aankan
Het EOQ-model houdt (in onaangepaste vorm) GEEN rekening met: