Logicollege

Reclameren, exiditing en chasseren

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Stel dat de vraag naar een product tamelijk gelijkmatig verloopt maar dat je leverancier qua levertijd onbetrouwbaar is. In zo’n geval zou je de veiligheidsvoorraad kunnen baseren op de spreiding in de levertijd, om de negatieve consequenties op te vangen. Die zijn bijvoorbeeld vermindering van leverbetrouwbaarheid naar je eigen klanten, hoge veiligheidsvoorraden, heel vaak controleren of het bestelniveau al is bereikt en steeds extra inspanning voor spoedbestellingen.

Opvoeden

Het blijkt in de praktijk zinvoller om zo’n onbetrouwbare leverancier door middel van gerichte acties ‘op te voeden’, dan om de negatieve consequenties van de onzekerheid te accepteren. Het eerste wat je moet doen, is contact opnemen met je leverancier, als blijkt dat de levertijd is overschreden. In handelsbedrijven noemt men dit wel reclameren. Als dit onvoldoende helpt, wordt je tweede stap bij elke bestelling vlak voor de afgesproken levertijd afloopt, de leverancier herinneren aan de afspraak (in handelsbedrijven heet dat expediting).

Misschien moet je nog wel meer doen om een leverancier op te voeden. Zo heeft een bekende grootgrutter zijn leveranciers ooit min of meer gedwongen om zich heel stipt aan aflevertijden te gaan houden, door een heel strakke planning van de ontvangstdocks (de losplaatsen voor de vrachtauto’s). De leverancier kreeg de garantie dat er een dock voor hem vrij was op de afgesproken tijd. Maar kwam de vrachtauto op een ander tijdstip, dan kwam hij in een wachtrij te staan, voor het dock dat was gereserveerd voor ongeplande ontvangsten. In de rij samen met andere ‘slechte’ leveranciers. Dat leerde snel …

Een grote fabrikant van gsm’s organiseerde jaarlijks een conferentie waarbij teams van alle leveranciers werden uitgenodigd. Op een keer was het thema van de conferentie ‘verbetering van de supply chain’. Tevoren werd ingedeeld waar elk team in de zaal moest gaan zitten. Het team van een grote leverancier van IC’s, werd bij die conferentie aan een tafel gezet met het bordje ‘bad performers’. Bij terugkomst na de conferentie, ontstond heel wat tumult, want het team wilde dit nooit meer mee hoeven te maken.

In sommige bedrijven wordt beoordeling van leveranciers ondersteund met vergelijkende rapportages. Bijvoorbeeld “leverancier A is gestegen in onze top 10 van goed presterende leveranciers, maar leverancier B is twee plaatsen gezakt”. Soms worden dit soort acties extra ondersteund door in het contract met de leverancier een paragraaf op te nemen met een bonus bij verbetering van de prestatie of een boete bij achteruitgang. Uiteindelijk zal een blijvend slecht presterende leverancier uit de rapportages begrijpen dat hij op de nominatie staat om te worden vervangen door een van zijn concurrenten.

Dit soort keiharde behandeling blijkt in de praktijk heel snel opvoedend te werken. Binnen een paar dagen hadden de chauffeurs van de leveranciers van de grootgrutter door dat ze er bij dit bedrijf voordeel van hebben als ze op tijd komen: direct geholpen zonder wachtrij. Bij het elektronicabedrijf werden intern heel wat initiatieven genomen en maatregelen getroffen om de performance voor deze grote klant te verbeteren. Regelmatige rapportage van de betrouwbaarheid zal bijdragen aan zelfonderzoek en aan vermindering van de spreiding in levertijd van leveranciers. Zeker als de rapportages ook (anoniem) laten zien hoe andere leveranciers presteren.

chasseren

Met gerichte acties kun je voor elkaar krijgen dat je lopende bestellingen ‘opgedreven’ of ‘opgejaagd’ worden, zodat je leverancier ze binnen de normale (de afgesproken) levertijd levert.

Als het binnen een productiebedrijf om een belangrijke order of een belangrijke klant gaat, zal de leiding er alles aan doen om te voorkomen dat de levertijd wordt overschreden. Meestal door iemand er persoonlijk voor te laten zorgen dat hij/zij de order met de grootste spoed langs de verschillende bewerkingen in de productie leidt. In zo’n geval zou elk productiestation deze order als eerste af kunnen werken. Het opjagen van openstaande orders in productie noemen we chasseren. Helaas gaat dat ten koste van de levertijd van (alle) andere orders …

Als chasseren niet helpt voor betrouwbaardere levertijden dan moet je overwegen om de productiecapaciteiten en/of de manier van productieplanning te herzien. Dat gaat het best met een pakket voor Production Activity Control, PAC, dat in de volgordeplanning rekening houdt met prioriteitsregels. Bijvoorbeeld eerst de order met de kortste bewerkingstijd, of eerst de order met de dichtst bij zijn de due date. Meer over Werkuitgifteplanning vind je in Verdieping 3 van Module 9.