Logicollege

MM gaat over de materiaalplanning voor de goederenstroom links van het KOOP. Dat is een stroom voor de afhankelijke vraag. Het gaat niet over een ‘gemiddelde behoefte’, een ‘standaard spreiding in de vraag’, of een levering over ‘ongeveer 2 weken’. Het gaat over nauwkeurig berekende hoeveelheden en precies aangegeven tijdstippen.

Het rekenwerk begint met een (interne) order voor planmatig aanvullen van de voorraad gereed product. Vanuit die order wordt steeds verder stroomopwaarts de behoefte aan producten, componenten, onderdelen en grondstoffen berekend. Daarvoor is Materiaalbehoefteplanning (MBP), ontwikkeld, beter bekend met de Amerikaanse naam Material Requirements Planning (MRP).

MRP berekent de materiaalbehoefte, door gebruik te maken van stuklijsten.

Toen de rekencapaciteit van computersystemen het toeliet, kon per productiestap tegelijk ook de capaciteitsbehoefte worden berekend. Deze uitgebreidere vorm werd MRP-2 genoemd of Manufacturing Resource Planning (Material Requirements Planning wordt daardoor ook wel MRP-1 genoemd).

MRP kan een op zichzelf staand programma zijn, maar is meestal geïntegreerd in Enterprise Resource Planning (ERP), onder andere omdat dan de materiaal-administratie naadloos en volledig kan worden gekoppeld aan de financiële administratie.

Welke, wanneer en hoeveel

De vraagvoorspelling wordt door MRP omgezet in fabricageorders. Van daaruit rekent het systeem per fase van het productieproces uit, welke materialen, onderdelen en componenten er nodig zijn, wanneer en hoeveel. MRP berekent die materiaalbehoefte, door gebruik te maken van stuklijsten.

Time-buckets

MRP-systemen zijn push-systemen:

grondstoffen, onderdelen, componenten, verpakking en andere materialen worden de productie in ‘geduwd’ om modulen en eindproduct te maken. MRP werkt tijdgefaseerd: de behoefte wordt verdeeld over planperioden, die ook wel tijdvensters of time-buckets worden genoemd.

Tabel 1: de behoefte aan het artikel wordt verdeeld over planperioden

Voor het toelichten van de werking van tijdgefaseerde planningstechnieken (waar MRP er één van is) maken we in de modulen gebruik van grids, zoals hierboven. Dit zijn tabellen waarin de kolommen een aantal achtereenvolgende tijdsperioden (time-buckets) voorstellen.

De fabricageorders (of inkooporders) die MRP genereert, zijn ingedeeld in time-buckets. Een time-bucket is bijvoorbeeld een dag, een week of een maand. De maat van de time-buckets is belangrijk. Hoe kleiner de time-buckets, hoe korter de doorlooptijd van het proces, met als ‘straf’ een lagere productiviteit. Bij kleine time-buckets heb je minder fabricageorders ter beschikking om er een handige, efficiënte volgorde uit te kiezen.

MRP en PAC

In de meeste gevallen werkt MRP voor de productie-aansturing samen met een werkuitgifte systeem. Dat werkuitgiftesysteem (Production Activity Control, PAC) beheert de door de MRP-planner vrijgegeven productieorders, splitst die uit in de benodigde bewerkingen, zet die in een ‘handige’ volgorde en geeft de werkorders aan de verschillende bewerkingsstations.

MRP zal naast productieorders ook inkooporders maken voor grondstoffen, onderdelen en inkoopdelen. Ook hier kan voordeel worden bereikt door de orders slim te combineren. Dat gebeurt in  Vendor Activity Control, VAC.

ERP

In de bekende ERP-systemen zijn zowel Statistisch Voorraadbeheer als MRP/MRP-2, PAC en VAC als standaard modulen ingebouwd, hoewel de basisuitrusting niet altijd de mogelijkheden biedt die je zou wensen.

Een ERP biedt naast het beheer van materiaal en capaciteit ook de administratie, boekhouding en het beheer van de financiële resourcesen een aantal specifieke modulen, zoals het personeelsbestand en CRM, Customer Relations Management. Grote voordelen van een ERP boven losse applicaties voor de diverse bedrijfsfuncties zijn:

• gegevens worden maar één keer vastgelegd;
• vastlegging bij de ‘bron’, daardoor minder kans op fouten;
• iedereen in het bedrijf werkt met dezelfde gegevens, geen verschillen tussen voorraadadministratie en financiële administratie;
• de communicatie tussen verschillende functies verloopt automatisch op de achtergrond.

Een ERP biedt daardoor integrale ondersteuning van de activiteiten binnen de organisatie. Daar staat tegenover dat de complexiteit van een ERP een nadeel kan zijn voor de implementatie ervan: alle afdelingen en functies binnen de onderneming zijn erbij betrokken.