Logicollege

Het MRP algoritme

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Het MRP-algoritme rekent de behoefte aan eindproduct om in een behoefte aan onderdelen. Het rekent daarvoor de stuklijsten niveau na niveau door. Voor de berekening is daarom per eindproduct een stuklijst (of BOM, Bill Of Material) nodig. Een stuklijst is een opsomming van alle onderdelen, materialen en grondstoffen die nodig zijn om één eenheid van het eindproduct te maken. De stuklijst wordt opgebouwd in niveaus, vanaf het eindproduct naar de hoofdcomponenten, de subcomponenten en zo steeds verder naar beneden tot aan de grondstoffen en de onderdelen. De MRP-berekening begint op niveau nul in de stuklijst (dat is het eindproduct) en eindigt bij de inkoopde­len en materialen op het laagste niveau van de stuklijst.

 

 

Bruto en netto behoefte

De bruto behoefte is de af te leveren hoeveelheid, maar dan zonder rekening te houden met nog aanwezige voorraad en reeds lopende productieorders of bestellingen. De netto behoefte is het aantal stuks dat je moet gaan assembleren, fabriceren of bestellen om aan de behoefte te kunnen voldoen. Bij berekening van de netto behoefte houd je dus wel rekening met geplande ontvangsten en met de aanwezige voorraad. Als er voor een bepaalde periode door het algoritme een netto behoefte is bepaald, dan plant het MRP-systeem in die periode een geplande orderontvangst.

 

Als de serie­grootte is ingesteld op 1 stuks, dan maakt MRP de geplande orderont­vangst precies even groot als de netto behoefte. Als de seriegrootte op een ander aantal dan 1 is ingesteld, dan zal MRP de order vaststellen op een geheel aantal keren die seriegrootte. Stel dat de vast ingegeven seriegrootte 15 is, dan maakt MRP orders van bijvoorbeeld 1×15, 4×15, 28×15. Precies zoveel keer 15, dat je ten minste kunt voldoen aan de netto behoefte.

 

 

De indeling van een MRP rekengrid

We nemen in deze paragraaf stap voor stap door hoe je een MRP-schema over meerdere perioden invult. We doen dat door gebruik te maken van een rekengrid en gaan stap voor stap de berekening (handmatig) door. De grid-notatie zullen we vaak gaan gebruiken.

 

Een rekengrid gaat over de planning van één artikel. In de kop van een MRP-tabel, de header van een rekengrid, vind je de vaste gegevens die van toepassing zijn op het betreffende artikel.

 

artikel:   YYY                                                voorraad: xxx                    veiligheidsvoorraad: xxx

                                                                seriegrootte: xxx               levertijd: xxx perioden

periode

vp

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

1 bruto behoefte

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2 reeds geplande ontvangsten

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

3 geprojecteerde voorraad

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

4 netto behoefte

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

5 geplande orderontvangst

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

6 geplande orderuitgifte

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

7 geplande voorraad

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tabel 2: een leeg rekengrid

 

In tabel 2 hebben we de gegevens in de kop weergegeven als xxx voor getallen en als YYY voor de productnaam en/of het artikelnummer.

Noot: De term ‘geprojecteerde voorraad’ is eigenlijk een slechte – maar helaas inmiddels ingeburgerde – vertaling van de termen die in de Amerikaanse boeken worden gebruikt:  ‘projected’,  ‘projected available’, ‘projected inventory’, ‘projected  ending inventory’ of ‘projected on hand’.

 

Een betere vertaling zou zijn geweest ‘voorzien voorraadverloop’, toch houden we ons maar aan de ingeburgerde term.

 

 

De eerste 3 regels onder de header zijn nodig voor de berekening van de ‘geprojecteerde voorraad’. Dat is de voorraad die zou ontstaan als je nu niets onderneemt, dus als je nu geen nieuwe orders inplant.

 

Op basis van deze berekening stel je in de volgende 4 regels de planning op (zie tabel 2). Bij handmatig doorrekenen van een MRP-tabel begin je ermee om de eerste drie regels, regel voor regel, horizontaal in te vullen.

 

Pas als je hiermee klaar bent, bereken je de regels 4 tot en met 7. Dat doe je kolom voor kolom. We zullen het in de volgende paragraaf laten zien aan de hand van een voorbeeld.

Belangrijk: bij het doorrekenen moet je een vaste methode aanhouden.